Waarom ik ruimzinnig pionier
Als pionier zoek ik een weg waar nog geen gebaande wegen zijn, in de hoop dat onderweg de draagkracht van het geloof zich wel zal bewijzen. Ik stap buiten de kerkelijke bubbel en probeer om mensen te ontmoeten in hun dagelijks leven.
Voor en met die mensen wil ik ruimte scheppen voor levensvragen. Dat kan bijvoorbeeld in het Buurtcafé, bij een maaltijd, in het Zincafé en bij het nagesprek van een film. Het is missionair werk dat begint bij de waardering voor gewone menselijke nabijheid.
Op de achtergrond van mijn werk staat de christelijke traditie, waaruit soms muziek, woorden en rituelen naar de voorgrond worden geschoven, omdat ze iets wezenlijks zeggen. Pionierswerk gaat over menselijke ervaringen als eindigheid, eenzaamheid, verrassing en verandering. Het vraagt om fijngevoeligheid om zo bij anderen te zijn dat hun situatie zo goed mogelijk belicht en verlicht wordt. Wat ‘gewoon’ lijkt, is vaak diep. En wat diepzinnig of gelovig lijkt, is soms oppervlakkig. Door studie en training leer je te onderscheiden wat voor mensen echt telt en belangrijk is. Ik zoek naar theologische doordenking en onderbouwing van mijn werk en ben daarover in gesprek met het pioniersteam en collega pioniers. Hoe kan ik in de ontmoeting met mensen die niet in of met de kerk grootgebracht zijn zinnig spreken over God, wereld en mens? Welke prille vormen van gemeenschap? Welke rituelen en manieren van Bijbellezen? Op welke manier kun je als pionier refereren aan Jezus, die zonder poeha pionierde?
Ik pionier als ruimzinnig theoloog. De term ‘ruimzinnig’ ontstond enkele jaren geleden als aanduiding voor een stroming in kerk en theologie, die ruimte wilde bieden om geloof, hoop en liefde te delen, zonder versteend kerkelijk jargon. Die stroming wil ruimte claimen voor een verrassende en verfrissende omgang met Bijbel en geloof. Zij wil het bevrijdende en bijzondere van de bronnen van geloof niet laten verwateren.
Zo probeer ik onbevangen te speuren naar vormen van geloven, hopen en liefhebben in de dagelijkse realiteit. Ik klamp me niet vast aan versteende kerktaal, of die nu orthodox/evangelicaal of vrijzinnig is. Ik zoek vooral de betekenisvolle ontmoetingen, aandacht voor de verwondering en de worsteling die mensen in hun leven ervaren. Ik wil daarin samen met hen optrekken, steun en uitdaging bieden ook in de maatschappelijke vragen van mensen die wonen, werken, spelen en leren, relaties aangaan en keuzes maken.
ds. Gerrit Olsman